مهر بررسی كرد؛ هنیه الگوی واقعی برای مبارزان قرن ۲۱

بهمن: به گزارش بهمن، هر مصیبتی که ممکن بود بر سر یک مبارز و رهبر سیاسی بیاید، در حیات هنیه روی داد، اما نه تنها ذره ای عقب نشینی از او مشاهده نشد؛ بلکه با عزمی قاطعانه تر به راه خود ادامه داد.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: شهادت اسماعیل عبد السلام احمد هنیه مشهور به اسماعیل هنیه و ملقب به ابوالعبد رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس، نقطه عطفی در تاریخ مبارزان فلسطینی است. مردی که حتی تولد وی در روز ۲۳ مه سال ۱۹۶۳ در اردوگاه آوارگان فلسطینی الشاطئ غزه، تحت تاثیر ظلم و ستم صهیونیست ها بود؛ تمام حیات خویش را وقف مبارزه کرد و جان پرارزش خویش را از غزه تا تهران بر دست گرفت تا تاریخ، گواه مسیر طولانی او برای احقاق حقوق ملت مظلوم فلسین باشد. بگذارید از رهبری یاد نماییم که از حبس و شکنجه و تبعید تا شهادت فرزند و نوه و اعضای خانواده، هر نوع مرارتی را به جان کشید ولی هیچ گاه گرفتار تردید نشد. مردی که مرور حیات او، راه را برای مبارزین قرن ۲۱ روشن می کند و او را در قامت معلمی نشان داده است که نه تنها برای فلسطین و جهان اسلام، بلکه خطاب به همه بشریت، حرف های بسیاری برای گفتن دارد.
اسماعیل هنیه، اولین رهبر فلسطین نیست که در راه آرمان مردم خود جان می سپارد اما در زندگانی ۶۱ ساله او، اتفاقات شگرفی روی داده که نام و یاد او را در تاریخ جاودانه خواهد نمود. چون که مرور حیات پربرکت او نشان می دهد؛ هر تلخی و مصیبتی که ممکن بود بر سر یک مبارز و رهبر سیاسی بیاید، در حیات ابو عبد روی داد، ولی نه تنها ذره ای عدول و پا پس کشیدن از او مشاهده نشد؛ بلکه با عزمی قاطعانه تر به راه خود ادامه داد.

حیاتِ اسماعیل، کلکسیونی از مصائب و صبر

طی سالیان گذشته، ماشین تبلیغاتی رژیم صهیونیستی و قلم به مزدهای این رژیم در منطقه و جهان، میلیونها دلار صرف کرده تا بر پاکی و شکوه نام اسماعیل هنیه سایه بیاندازد. طرح ادعاهای واهی و پوچی همچون دستیابی او به ثروت و مکنت از طریق قاچاق کالا از تونل و از مصر به غزه، بازی رسانه ای پلیدی بود که برای لکه دار کردن نام او به راه افتاد. ولی از آنجاییکه او و اعضای خانواده پرجمعیتش، همواره مانند مردم عادی غزه می زیستند؛ هیچ افترایی نتوانست از بزرگی و محبوبیت او کم کند.
آنان که حیات هنیه را بررسی نموده اند؛ خوب می دانند بر سر او چه بلاهایی آمده و برای رسیدن به جایگاه رهبری سیاسی حماس، چه مسیر درازی را طی کرده و کفایت و توانایی خویش را با سلاح ایمان و شرافت انقلابی، بر همگان اثبات نموده است.
اسماعیل هنیه، حتی قبل از آن که به دنیا بیاید، وارث رنجی عظیم بود. رنجی ناشی از رویدادهای تلخ بعد از جنگ جهانی دوم، اعلام موجودیت نکبتی به نام اسرائیل و آغاز یک مثنوی طولانی از آوارگی، تبعید، شکنجه و نادیده گرفتن حقوق مات فلسطین. خانواده اسماعیل هنیه به زور از روستای جوره در عسقلان، از دیار و موطن آبا و اجدادی خود بیرون رانده شدند و او هم مانند صدها و بلکه هزاران کودک آن دوران، در اردوگاه به دنیا آمد و همزمانی تولد تا شهادت اسماعیل هنیه یعنی یک روزگار طولانی ۶۱ ساله، عبارت است از یک مبارزه دور و دراز بین فلسطینیان و صهیونیست ها که بدون تردید، بالاترین نقطه عطف آن، همانا عملیات طوفان الاقصی است که همچون تحقیر تاریخی صهیونیسم، تمام اریکه ساختگی و پوشالی صهیونیسم را گرفتار از هم پاشیدگی و سردرگمی کرد.
حالا حتی تحلیل گران یهودی هم به این مورد اذعان دارند که رژیم صهیونیستی فعلی، هیچ گاه نخواهد توانست همان قدرت پیش از عملیات طوفان الاقصی باشد و اینجاست که شهادت و آسمانی شدنِ اسماعیل و همرزم او، اهمیت تاریخی خویش را نشان داده است. مردی که از روز تولد در اردوگاه تا رسیدن به ۶۱ سالگی، تمام حیات خویش را وقف مبارزه کرده، نباید به دستمزد و پاداشی پایین تر از شهادت قانع شود.
تولد در تبعید و شرایط دشوار، سپری کردن دوران کودکی در سالیان سخت آوارگی، آغاز مبارزه در دوران نوجوانی، تجربه حبس و شکنجه در جوانی در چندین نوبت، تحمل رنج وافر سرسپردگی بخشی از جریانات سیاسی فلسطین و کوشش برای بازگرداندن آنها به راه مبارزه، جان به در بردن از چندین توطئه ترور، شهادت فرزندان، نوه ها و اعضای خانواده، همه و همه نشان دهنده اینست که اسماعیل هنیه همچون پولادی آب دیده، انواع و اقسام مصائب و مشکلات را تجربه نمود و بلایی نماند که بر سر او و اعضای خانواده اش نیاید. اما او تمام این رویدادها را تاب آورد.
جهانِ قرنِ ۲۱ از یاد نخواهد برد؛ آن چه که در عملیات تروریستی رژیم صهیونیستی ضد خانواده هنیه در روز عید روی داد و به یک باره، تصاویر شهادت و پیکر خونین چند فرزند و نوه هنیه را پیش چشم جهانیان به معرض نمایش گذاشته شد، رویدادی نبود که برای هر رهبر، دولتمرد و مبارزی قابل تحمل باشد. حتی در شرایطی طبیعی در زیست و حیات سیاستمداران جهان، انتظار می رود که فرد مصیبت دیده، مدتی را در انزوا، عزاداری و اندوه مفطر سپری کند. اما اسماعیل هنیه، تنها چند ساعت بعد از آن مصیبت عظیم، با آن چهره معنوی و همیشه آرام، در مقابل دوربین رسانه ها ایستاد و خطاب به دشمن خود اعلام نمود که ذره ای از مواضع پیشین خود کوتاه نیامده است. اینجاست که باید، جهانیان به احترام مردی سر پا بایستند و تعظیم کنند که جوانی، خانواده، گوهرِ جان و تمام توان و عمر خویش را صرف آرمان فلسطین کرد و طوفانِ بلا و مصیبت او را از پای درنیاورد و جانِ عزیزش را در همان ماوا و خانه ای به جان آفرین تسلیم کرد که از روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران بدین سو، همواره در کنار اسماعیل و همرزمان او بوده است.

منبع: