آشنایی با قوانین، اعتراض شخص ثالث در قانون آیین دادرسی مدنی
بهمن: به گزارش بهمن، فصل دوم باب پنجم قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب (در امور مدنی) از مواد ۴۱۷ تا ۴۲۵ به موضوعات ˮاعتراض شخص ثالثˮ در دعاوی پرداخته است.
به گزارش بهمن به نقل از ایسنا، در ادامه ی گزارش های آشنایی با قوانین، فصل دوم (اعتراض شخص ثالث) باب پنجم (فرجام خواهی) قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب (در امور مدنی) را مرور می نماییم.
فصل دوم – اعتراض شخص ثالث
ماده ۴۱۷ – اگر درمورد دعوایی، رأیی صادره شود که به حقوق شخص ثالث خللی وارد آورد و آن شخص یا نماینده وی در دادرسی که منتهی به رای شده است بعنوان اصحاب دعوا دخالت نداشته باشد، می تواند نسبت به آن رای اعتراض نماید.
ماده ۴۱۸ – درمورد ماده قبل، شخص ثالث حق دارد به هرگونه رای صادره از دادگاههای عمومی، انقلاب و تجدیدنظر اعتراض نماید و نسبت به حکم داور هم کسانی که خود یا نماینده آنان در تعیین داور شرکت نداشته اند می توانند بعنوان شخص ثالث اعتراض کنند.
ماده ۴۱۹ – اعتراض شخص ثالث بر دو قسم است:
الف – اعتراض اصلی عبارتست از اعتراضی که ابتدا از سوی شخص ثالث صورت گرفته باشد.
ب – اعتراض طاری ( غیراصلی) عبارتست از اعتراض یکی از طرفین دعوا به رأیی که سابقا” دریک دادگاه صادر شده و طرف دیگر برای اثبات مدعای خود، در اثنای دادرسی آن رای را ابراز نموده است.
ماده ۴۲۰ – اعتراض اصلی باید به باعث دادخواست و به طرفیت محکوم له و محکوم ضد رای مورد اعتراض باشد. این دادخواست به دادگاهی تقدیم می شود که رای قطعی معترض عنه را صادر کرده است. ترتیب دادرسی مانند دادرسی اولین خواهد بود.
ماده ۴۲۱ – اعتراض طاری در دادگاهی که دعوا در آن مطرح است بدون تقدیم دادخواست بعمل خواهد آمد، ولی اگر درجه دادگاه پایین تر ازدادگاهی باشد که رای معترض عنه را صادر کرده، معترض دادخواست خویش را به دادگاهی که رای را صادر کرده است تقدیم می نماید و موافق اصول، درآن دادگاه رسیدگی خواهدشد.
ماده ۴۲۲ – اعتراض شخص ثالث پیش از اجرای حکم مورد اعتراض، قابل طرح است و پس از اجرای آن درصورتی میتوان اعتراض نمود که ثابت شود حقوقی که اساس و مأخذ اعتراض است به جهتی از جهات قانونی ساقط نشده باشد.
ماده ۴۲۳ – درصورت وصول اعتراض طاری از سوی شخص ثالث درصورتیکه دادگاه تشخیص دهد حکمی که درمورد اعتراض مورد اشاره صادرمی شود مؤثر در اصل دعوا خواهد بود، تا حصول نتیجه اعتراض، رسیدگی به دعوا را به تأخیر می اندازد. در غیر این صورت به دعوای اصلی رسیدگی کرده رای می دهد و اگر رسیدگی به اعتراض برابر ماده (۴۲۱) با دادگاه دیگری باشد به مدت بیست روز به اعتراض کننده مهلت داده می شود که دادخواست خویش را به دادگاه مربوط تقدیم نماید. درصورتیکه در مهلت مقرر اقدام نکند دادگاه رسیدگی به دعوا را ادامه خواهد داد.
ماده ۴۲۴ – اعتراض ثالث باعث تأخیر اجرای حکم قطعی نمی باشد. در مواردی که جبران ضرر و زیان ناشی از اجرای حکم ممکن نباشد دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض ثالث به درخواست معترض ثالث بعد از دریافت تأمین مناسب قرار تأخیر اجرای حکم را برای مدت معین صادر می کند.
ماده ۴۲۵ – درصورتیکه دادگاه بعد از رسیدگی، اعتراض ثالث را وارد تشخیص دهد، آن قسمت از حکم را که مورد اعتراض قرار گرفته نقض می نماید واگر مفاد حکم غیرقابل تفکیک باشد، تمام آن الغاء خواهد شد.