یك كارشناس ارشد مسائل بین الملل مطرح كرد: توافق وین، گامی مهم درجهت شكست بن بست بعد از روی كار آمدن بایدن

به گزارش بهمن یک کارشناس ارشد مسائل بین الملل، اشاره کرد: توافقی که در نشست کمیسیون مشترک برجام در روز سه شنبه در وین حاصل شد، اساسا گامی مهم در جهت شکستن بن بستی است که طی دو ماه و نیم پس از آغاز به کار دولت بایدن شکل گرفته بود.
کوروش احمدی، در گفت و گو با ایسنا در پاسخ به این پرسش که، بعد از اختتام دور اول نشست کمیسیون مشترک برجام در وین در روز سه شنبه، طرفین گفت و گو نشست را سازنده اعلام نمودند و توافق شد هیات های کارشناسی ایران و گروه ۴+۱بدون حضور آمریکا نشست های خود رابرگزار کنند، شما این جلسه و توافق حاصل شده برای ادامه مذاکرات را چه طور ارزیابی می کنید؟ اظهار نمود: توافقی که در وین در روز سه شنبه حاصل شد، اساسا گامی مهم در جهت شکستن بن بستی است که طی دو ماه و نیم پس از آغاز به کار دولت بایدن شکل گرفته بود. ساختاری که حالا به وجود آمده به این صورت است که دو گروه کارشناسی برای کار بر روی مسائل موجود تشکیل شده است: یکی مقرر است بر روی بازگشت ایران به تعهدات خود کار کند و دیگر بر روی بازگشت آمریکا به تعهدات خود.
وی افزود: البته شیوه انجام مذاکرات ممکنست قدری سرعت پیشرفت را کند، چونکه این مذاکرات طبعا باید بین این دو طرف یعنی ایران و آمریکا صورت گیرد و طرف های دیگر برجام در این قضیه مدخلیتی ندارند اما چون مذاکرات مستقیم فعلا ممکن نیست، ناچار مذاکرات باید به این شکل و با نقش آفرینی سه کشور اروپایی و اتحادیه اروپا بعنوان واسطه صورت گیرد. علاوه بر ساختاری که شکل گرفته به لحاظ محتوایی نیز پیشرفت هایی مشهود است که امید بخش است.
احمدی با اشاره به اینکه آمریکا حالا رسما از “بازگشت متقابل طرفین به تعهدات خود” صحبت می کند به این معنا که فرمول قبلی آمریکا در خصوص بازگشت ایران در وحله اول به تعهداتش و بازگشت آمریکا پس از آن بعد از راستی آزمایی بازگشت ایران، حالا دیگر مطرح نمی گردد، اضافه کرد: از دیگر سو، آمریکا حالا از “اجرای فرمول برجام” در مورد برداشتن تحریم ها صحبت می کند که عبارت است از برداشتن “تحریم های در رابطه با برنامه هسته ای ایران” البته این اگر از یک جهت مثبت است و می تواند به مدلول آمادگی آمریکا برای اجرای برجام باشد، اما باتوجه به طیف گسترده ای از تحریم های غیرهسته ای، همین فرمول این دفعه ممکنست بسیار مسئله ساز شود. اما مهم این است که در این مرحله صحبتی از تاکیدات قبلی دولت بایدن در خصوص “قوی تر و طولانی تر کردن برجام” و مذاکره در مورد برنامه موشکی و هسته ای ایران وجود ندارد.
این کارشناس ارشد مسائل بین الملل در پاسخ به این سووال که آیا فکر می کنید در روز جمعه که ادامه نشست کمیسیون مشترک برجام برگزار می شود، شاهداتقاقی همچون ایجاد زمینه های مثبتی برای رفع تحریم ها و بازگشت آمریکا به برجام باشیم با توجه به این که در چند روز اخیر نیز اظهارات مثبتی از طرف مقامات آمریکا همچون رابرت مالی مطرح شده است؟ اظهار نمود: همانطور که اشاره کردم، “بازگشت متقابل طرفین به تعهدات خود” و “اجرای فرمول برجام در مورد برداشتن تحریم ها” که از جانب آمریکا مبنای مذاکرات خواهد بود، در مقایسه با گذشته تحولی مثبت و بازگشت به صورتی عمل گرایی است. اما توافق در مورد نوع تحریم هایی که باید برداشته شود و تمیز بین تحریم های هسته ای و غیر هسته ای و در ازای آن اقدامات مشخصی که از طرف ایران باید صورت گیرد، کار بسیار بسیار دشوار و زمان بری است.
احمدی در واکنش به این پرسش که نقشی که کشورهای چین و روسیه و تروئیکای اروپایی در این برهه می توانند ایفا کنند چیست؟ اظهار داشت: واقعیت این است که سه کشور اروپایی و اتحادیه اروپا در رساندن سیر تحولات به این نقطه نقش تعیین کننده داشته اند. به این معنا که ایده های آنها و نیز مذاکرات غیرمستقیمی که بوسیله آنها طی یکی دو ماه گذشته با دولت بایدن انجام شده، کار را به این نقطه رسانده است. و از این مقطع به بعد نیز آنها بعنوان واسطه مذاکرات نقش خواهند داشت.
این کارشناس ارشد مسائل بین الملل اشاره کرد: به نظر نمی رسد که چین و روسیه به خاطر روابط نه چندان گرمی که در این مقطع زمانی با آمریکا دارند، نقش چندانی در این روند داشته باشند اما بی گمان مشوق ایران و آمریکا برای ادامه این مسیر و رسیدن به نتیجه هستند. توئیت اولیانف سفیر روسیه در وین در مورد نتیجه مذاکرات روز سه شنبه بسیار مثبت و تایید آمیز بود. او مذاکرات را “موفقیت آمیز” خواند و “مهمترین اتفاق” را “شروع عملی کار برای نیل به هدف” توصیف کرد. تردیدی نیست که چین و روسیه نیز در هدف اروپا و آمریکا در خصوص جلوگیری از پیشرفت برنامه هسته ایران شریک اند. نباید فراموش بکنیم که این دو کشور در گذشته به همه قطعنامه های شورای امنیت مقابل ایران رای مثبت دادند. به علاوه، این دو کشور می دانند مادام که تحریم ها مقابل ایران برقرار است، روابط اقتصادی آنها با ایران نمی تواند از حد محدودی فراتر رود و برای توسعه روابط با ایران باید در جهت رفع تحریم ها بکوشند.

منبع: