تقدیر پرویز پرستویی و جانبازان از نرگس كلباسی بعلاوه فیلم

بهمن: پرویز پرستویی و حبیب احمدزاده با همراهی بعضی از جانبازان و رزمندگان دفاع مقدس به عیادت نرگس كلباسی (فعال اجتماعی) رفتند.
حبیب احمدزاده در متنی كه در اختیار ایسنا گذاشته است، این دیدار را اینگونه روایت كرده است: « چند وقتی بود كه با بچه ها قرار گذاشته بودیم تا از زحمات خانم نرگس كلباسی در مناطق سیل زده و دیگر امور خیریه اش همچون آزادی مادران زندانی به صورتی تقدیر و قدردانی نماییم و ۱۱ آذر ماه فرصتی دست داد كه این اتفاق بی افتد.
گروه ما تشكیل شده بود از آقا “مكی یازع” جانباز و رزمنده آبادانی كه فقط سرش را زیر انداخته و به دبیری جشنواره شاد دانش آموزی و راه اندازی پارك بازی در مناطق محروم بی هیچ چشمداشتی مشغولست و جناب تقی پور رزمنده و جانباز دوپا قطع و مدیر موزه صلح تهران؛ سیدصالح موسوی رزمنده و جانباز قهرمان روزهای اول جنگ خرمشهر و همسرش سركار خانم بتول كازرونی از امدادگران داوطلب روزهای اولیه خونین شهر و پرویزخان پرستویی همیشه دست به كار و به راه خیر.
پس هركسی از گوشه ای از ایران و تهران راه افتاد و به بیمارستانی كه خانم كلباسی به سبب كسالت بستری است، رسیدیم، پرویزخان بعد از معرفی همه گروه، سخنی از باب محبت و تشكر داشت و اشاره ای به ساخت صدها خانه و كمك به بازسازی بسیار بیشتر آنان در سرپل ذهاب بعد از زلزله دو سال قبل و انكه چگونه دختری تمام وجودش را اینچنین وقف ملت خود كرده بدون هیچ انتظار كمكی و یا حتی تشكر و توجهی از هیچ كسی.
و سپس جناب تقی پور بود كه اظهار داشت: در پانزده سالگی در آزادی خرمشهر دو پایم را از دست دادم و الان سی و هفت سال از آن زمان می گذرد كه بر ویلچر می نشینم ولی همیشه افتخار می كنم كه با نشستن امثال من سالهاست مردم كشورم با افتخار و سرافراز ایستاده اند.
خانم بتول كازرونی همسر سید صالح موسوی نیز در مورد شخصیت جهان آرا چنین اظهار داشت: جهان ارا فرمانده ما نبود بلكه محبوب و پدر تمام رزمندگان خرمشهری بود؛ او بود كه در آن شب های تلخ اول جنگ خرمشهر و خیانت امثال بنی صدرها با درد هر رزمنده می گریست و بدین علت محور محبت بود و ما كار امروز شما را كمتر از كار بچه های مدافع خرمشهر در اوایل جنگ نمی دانیم كه دست برجای درستی گذاشته اید و آن هم آبادانی و شاد كردن دلهای مردم بینوا در نقاط محروم است.
در این هنگام به نیابت از همه جانبازان جنوبی و نیز شهدا، سركار خانم كازرونی تندیس نمادین شهید جهان آرا را با درآغوش كشیدن خانم كلباسی به او اهدا كرد.
خانم كلباسی نیز با تركیدن بغضش در بین دست زدن جمع از همه تشكر كرد و اظهار داشت: جز تشكر از شما عزیزان و قدردانی از همه، چیزی برای گفتن ندارم…..
خلاصه برای همه ما كه روزی بهشتی بود با بودن درجمع چنین فرشتگانی.
ای كاش تا باد چنین بادا.»
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.
فایل آنرا از اینجا دانلود كنید: video/mp4

منبع: بهمن