آخر آرام یك منتقد منصف
به گزارش بهمن ایست قلبی آخر بخش هفت دهه زندگی محمدنبی حبیبی دبیركل حزب موتلفه اسلامی بود. موتلفه اسلامی پس از پنج سال از فوت حبیب الله عسكراولادی، دومین دبیركل خویش را هم به دلیل فوت از دست داد.
به گزارش بهمن به نقل از ایسنا، بعد از درگذشت عسكراولادی در روز ۱۴ آبان ۹۲، محمد نبی حبیبی به دبیركلی حزب موتلفه رسید. حبیبی (۱۳۹۷-۱۳۲۴) سابقه استانداری تهران، فارس، خراسان و همینطور شهرداری تهران را در كارنامه كاری خود داشت و در دهه هفتم زندگی خود به دبیركلی حزب با سابقه موتلفه رسید.
البته حبیبی زمانی رهبری یك تشكل سیاسی باسابقه اصولگرایی را به دست آورد كه گرایش غالب جامعه به سمت رقبای آنها چرخیده بود. حسن روحانی در انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ با حمایت اصلاح طلبان پیروز شده بود و اصولگرایان نیمی از كرسی های شورای شهر تهران را به رقیب واگذار كرده بودند.
در این مقطع، تندروها چالش اصلی اصولگرایان بودند. كسانی كه گوش شنوایی برای حرف ریش سفیدهای جریان اصولگرا نداشتند. سال ۹۳ جریان اصولگرایی آیت الله مهدوی كنی را از دست داد و انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی هم در پیش بود. حبیبی در موتلفه برای جمع كردن اصولگرایان كوشش كرد. ۶۰ جلسه مشترك موتلفه با جبهه پایداری و جمعیت ایثارگران در همین راستا شروع شد. هدف حبیبی نزدیك كردن گرایش های اصولگریان بود كه هر روز فاصله بیشتری از هم می گرفتند. او تاكید می كرد كه هدف موتلفه این است كه از از تعدد نامزدهای اصولگرا در حوزه های انتخابیه جلوگیری كند.
تلاش های حبیبی هم بی نتیجه نماند و اصولگرایان در انتخابات به یك فهرست واحدی رسیدند. حبیبی هم در این فهرست قرار گرفت اما حتی یك نفر هم از این فهرست به مجلس راه نیافت و شكست دیگری برای اصولگرایان رقم خورد. حبیبی در واكنش به این شكست بیان كرد كه «مردم وقتی پای صندوق آمدند نقاط ضعفی از ما سراغ داشتند و بنابراین به ما رأی ندادند، البته من معتقدم پیروزی رقیب و شكست خویش را نباید فاجعه تلقی نماییم. ما در انتخابات ۷۶ هم افت فراوان داشتیم اما در انتخابات شورای شهر دوم در تهران موفق شدیم. به هر حال اقبال رأی دهندگان در دو انتخابات اخیر به رقیب بیشتر از اقبال به ما بوده است.»
پس از آخر انتخابات مجلس، چشم موتلفه حالا به انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ بود. موتلفه خیلی زودتر از دیگر تشكل های سیاسی اصولگرا فعاایت انتخاباتی خویش را شروع كرد و مصطفی میرسلیم را بعنوان نامزد حزب خود معرفی نمود. همزمان جمنا در بین اصولگرایان تشكیل شد اما از همان ابتدا موتلفه رابطه گرمی با جمنا برقرار نكرد. گفته می شد چون جمعیت ایثارگران دست بالا را در جمنا دارد، موتلفه با آن زاویه گرفته است اما حبیبی این ادعاها را رد كرد. حبیبی در این زمینه گفته بود كه «این اختلاف در موتلفه راجع به پیوستن به جمنا وجود داشت. برخی می گفتند نیت جمنا خیر است و موتلفه در جمنا ادغام شود. نظر دیگر این بود كه رابطه با جمنا حفظ شود اما شروطی در نظر گرفته شود و دیدگاه سوم هم این بود كه كاری به فعالیت جمنا نداشته باشیم. هیچ وقت در موتلفه درباره چگونگی تعامل با جمنا به اتفاق نظر كامل و متفق نرسیدیم… مهم ترین تعهدی كه جمنا از موتلفه می خواست این بود كه اگر جمنا در تصمیم گیری های خود به یك نامزد برای انتخابات ریاست جمهوری رسید، بقیه نامزدها بی چون و چرا كنار بروند و همه موظف باشند از آن نامزد حمایت كنند. اكثریت شورای مركزی موتلفه این تعهد را نپذیرفتند.»
موتلفه راه خویش را از جمنا جدا كرده بود. جمنا از ابراهیم رئیسی حمایت كرد و موتلفه از میرسلیم. البته در آخرین روزهای انتخابات موتلفه با چرخش در مواضع خود خواستار كناره گیری میرسلیم به نفع رئیسی بود اما میرسلیم نظر موتلفه را نپذیرفت و در انتخابات ماند.
حبیبی درباره كنار نرفتن میرسلیم اظهار نمود كه «تصمیم كلی اصولگرایان و همینطور جامعتین پشتیبانی از ابراهیم رئیسی بود. موتلفه در معرض این امتحان قرار گرفته بود كه یا نظر جمع را نادیده بگیرد یا آنرا بپذیرد. در نهایت تصمیم ما این شد كه از نامزدی رئیسی حمایت نماییم. ما در اطلاعیه ای همان شب (چهارشنبه شب قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری) اعلام كردیم كه موتلفه از نامزد خود صرف نظر كرده و از رئیسی حمایت می كند، اما یك ساعت بعد میرسلیم اطلاعیه ای داد كه این تصمیم را قبول ندارد. مذاكرات مفصلی در روز پنجشنبه (۲۸ اردیبهشت) با میرسلیم انجام دادیم اما وی خاطرنشان كرد وظیفه شرعی من است كه بمانم و پیشنهاد كناره گیری ما را نپذیرفت. در شورای مركزی هم عده ای مخالف و عده ای موافق تصمیم ما بودند.» به هر حال میرسلیم در انتخابات ماند و موتلفه هم از رئیسی حمایت كرد و روحانی هم رئیس جمهور شد.
«شكست در انتخابات» پررنگ ترین واژه ایست كه در كارنامه حبیبی در موتلفه بعنوان دبیركل وجود دارد البته نباید همه بار شكست موتلفه در انتخابات را بر دوش حبیبی گذاشت به هرحال به خاطر عملكرد اصولگرایان در مجلس، ریاست جمهوری و شوراها، در آن سال ها گرایش جامعه به سمت اصلاح طلبان و اعتدالیون بود.
حبیبی اما باز هم دست از تلاش برنداشت. به هرحال سرنوشت یك حزب با انتخابات گره خورده است و انتخابات ۹۸ هم در راه بود. وی در گفت و گویی در پاسخ به این پرسش كه آیا مشخص است كه برای ۹۸ می خواهید چه كنید؟ اظهار داشت كه «توقع ما بعنوان احدی از جمع اصولگرایان این است كه روحانیت، مشخصاً جامعتین حتماً آن شرایط قبلی را كه برای نیروهای انقلاب محوریت می كردند، بیشتر از گذشته و در شرایط حاضر حتی روی دوش بگیرند.»
حبیبی همینطور در پاسخ به این پرسش كه امكان دارد برای انتخابات ۹۸ برای مجلس شورای اسلامی فهرست مستقل بدهید اظهار نمود: «ما باید وارد میدان شویم. این فهرست را در دوره های مختلف انتخابات تا به الان نه برای این دوره ای كه در پیش داریم، بلكه در دوره های قبل هم همین بود این فهرست را فراهم می نماییم و كردیم. در بزنگاه انتخابات امكان دارد دو اتفاق رخ دهد. یك اینكه اصولگرایان و همفكران ما در تشكل های گوناگون تصمیم به ائتلاف می گیرند و موتلفه هم خویش را جزو این ائتلاف قرار می دهد. دوم اینكه اصلاً ائتلافی در كار نباشد و هر حزبی می تواند وارد شود. سیاست ما قبلاً این بود و الان هم همین است. گفتیم در هر دو صورت باید با دست پر به میدان برویم.»
حبیبی در این سال ها منتقد دولت روحانی بود و بارها مخالفت خویش را بابت اعتماد به غرب در مذاكرات هسته ای اعلام نموده بود. همینطور در این اواخر بابت تلاش دولت برای پیوستن به پالرمو و CFT اعلام نموده بود. وی خواستار این بود كه FATF از دستور كار مجلس بیرون برود. حبیبی بارها تاكید كرده بود كه برجام اروپایی بی نتیجه است. وقتی شورای نگهبان CFT را رد كرد از تك تك اعضای شورای نگهبان تشكر كرد و همزمان با بررسی پارلرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام اظهار داشت كه «وقتی دولت و وزارت امور خارجه اظهار می كنند كه با پذیرش آنها هیچ تضمینی برای حل مشكلات اقتصادی نیست، چرا برخی هنوز اصرار بر تصویب آنها دارند؟ در مورد برجام با آن همه وعده های واهی كاری از پیش نرفت حالا هم كه می گویند با این لوایح مشكلی حل نخواهد شد چرا امتیازدهی به دشمن بدون دریافت كوچك ترین امتیاز را دنبال می كنند؟ نام این رویكرد در دیپلماسی خارجی و هم رعایت حقوق ملت ایران چیست؟»
البته حبیبی هیچ گاه در انتقاد از دولت از مسیر انصاف خارج نشد. هرجا اقدامات دولت مورد تأیید موتلفه بود، حبیبی از تأیید و پشتیبانی از دولت ابایی نداشت مخصوصاً وقتی روحانی در مقابل ترامپ موضع گرفت، از دولت تشكر كرد. در دی ماه ۹۶ كه ناآرامی ها شروع شده بود و برخی مخالفان دولت دنبال ضربه زدن به روحانی بودند، این حبیبی بود كه از دولت حمایت كرد. وی در دی ماه ۹۶ گفته بود كه «دشمن به دنبال ناامید كردن مردم و ناكارآمد نشان دادن دولت می باشد ازاین رو ما باید از دولت حمایت نماییم تا بتواند به وعده های خود عمل كند.»
ایست قلبی در روز ۹ بهمن ۱۳۹۷ پایانی آرام به منظور زندگی حبیبی بود. با فوت حبیبی حالا موتلفه دبیركل خود، اصولگرایان چهره باسابقه خود و دولت روحانی یك منتقد منصف را از دست داد.
مراسم تشییع مرحوم حبیبی پنجشنبه (۱۱ بهمن) ساعت ۸: ۳۰ بامداد از مسجد امام صادق (ع) در میدان فلسطین برگزار می شود. مراسم بزرگداشت هم روز جمعه دوازدهم بهمن از ساعت ۱۵ تا ۱۷ در مسجد امام صادق (ع ) برگزار می شود.