تاریخچه پ ک ک خلع سلاح سازمان اوجالان به نفع منطقه است

به گزارش بهمن، سیدعلی قائم مقامی کارشناس مسایل ترکیه اظهار داشت: فرانسه، آلمان، دانمارک و خیلی از کشورهای دیگر سهم زیادی در بزرگ شدن پ. ک. ک دارند و خلع سلاح این گروه به نفع منطقه تمام خواهد شد.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، الناز رحمت نژاد: عبدالله اوجالان بعد از دیدار با نمایندگان حزب برابری و دموکراسی خلق ها در جزیره امرالی بر روی زمین گذاشتن سلاح های پ ک ک تأکید نمود. او برگزاری کنفرانس سیاسی توسط کردها به جای نزاع مسلحانه را هم در این نشست بیان نمود. از نظر اوجالان راهی جز گفتگو و دموکراسی وجود ندارد و جمهوری جز از راه دموکراسی برادرانه زنده نخواهد ماند.
حزب عدالت و توسعه به ریاست رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه به پیام عبدالله اوجالان واکنش نشان داد و اعلام نمود: منتظر اجرایی شدن انحلال حزب کارگران کردستان هستیم.
در فرصتی که دست داد با علی قائم مقامی کارشناس مسایل ترکیه در رابطه با پیام تاریخی عبدالله اوجالان در رابطه با انحلال و خلع سلاح پ. ک. ک به گفتگو پرداختیم که مشروح آن در ادامه می آید:
موضوع گفتگوی امروز ما فراخوان و پیام عبدالله اوجالان برای انحلال و خلع سلاح حزب کارگران کردستان ترکیه معروف به پ. ک. ک است. اگر موافق باشید در شروع گفتگو بفرمائید که عبدالله اوجالان کیست؟ همینطور تاریخچه پ. ک. ک را از زمان تأسیس برای ما مرور کنید…
عبدالله اوجالان رهبر و بنیان گذار حزب کارگران کردستان است. این حزب سال ۱۹۷۸ تأسیس شد. وی در دهه هفتاد میلادی دانشجو علوم سیاسی دانشگاه آنکارا بود. فعالیتهای سیاسی اش را از دوران دانشجویی شروع کرد. او در بین پیروانش به سروک آپو شهرت پیدا کرد. اوجالان تحت تعقیب دولت ترکیه قرار گرفت و بهمراه برخی از افراد خودش سال ۱۹۸۰ از ترکیه خارج و در سوریه پناهنده شد. در سوریه به سازماندهی باردیگر ادامه داد. در دره بقاع لبنان به آموزش نظامی پرداخت. حافظ اسد در داخل سوریه از اوجالان حمایت کرد.
عبدالله اوجالان که به دنبال ایجاد یک دولت مستقل کُردی در جنوب و جنوب شرقی ترکیه بود سال ۱۹۸۴ میلادی جنگ مسلحانه ضد دولت ترکیه را شروع کرد که از آن روز تا امروز این جنگ ادامه داشته است. سازمان کارگران کردستان در داخل ترکیه با گروههای کرد لنینیست درگیری مسلحانه داشت که تعداد زیادی از اعضای آنها را به قتل رساند. این سازمان همینطور با حزب دموکرات ترکیه که وابسته به جناح بارزانی بود هم در داخل ترکیه هم در عراق وارد درگیری شد. پیشمرگان بارزانی و اتحادیه میهنی کردستان عراق با مرکزیت سلیمانی از درگیری اوجالان هم در امان نماندند. تعداد زیادی از طرفداران پ. ک. ک با کردهای بارزانی و اتحادیه میهنی درگیری های مختلفی پیدا کردند. همینطور سازمان های اسلامگرای کرد داخل ترکیه را مورد هدف قرار داد. همه این ها به شکلی شروع انحصارطلبی سازمان پ. ک. ک در مناطق کردنشین بود.
پ. ک. ک از لحاظ ایدئولوژیک مارکسیست بود اما در جریان ها و شرایط مختلف تغییر ایدئولوژی می داد. حدود ۲۰ سال پیش هم از اندیشه مارکسیستی به کنفدرالیسم دموکراتیک عدول کرد و جامعه اکولوژیکی را راه انداخت.
در سال ۱۹۹۹ میلادی سازمان سیا آمریکا، موساد رژیم صهیونیستی، میت ترکیه و دایره جنگ ویژه ارتش ترکیه (فرماندهی عملیات ویژه) با کمک یکدیگر عبدالله اوجالان را از کنیا دزدیدند و به ترکیه آوردند. اوجالان همان موقع اعلام نمود در خدمت دولت ترکیه خواهم بود. مدتی بعد تحولاتی به وجود آمد. رجب طیب اردوغان طرح گشایش حق و حقوق کردها را راه اندازی نمود اما با ادامه پیدا کردن عملیات نظامی ترکیه ضد مواضع پ. ک. ک و شروع قتل عام های پ. ک. ک روند گشایش متوقف گردید.
کردها قصد داشتند در ترکیه، سوریه، و عراق انجمن های داخلی خودمختار راه بیندازند تا این انجمن ها متحد بشوند و دولت کردستان بزرگ را تشکیل بدهند؛ دولتی که ۵۵۰ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و خلیج فارس را به دریای مدیترانه وصل می کند. پ. ک. ک کردها ی دیگر را به رسمیت نمی شناسد. با بارزانی ها و طالبانی ها درگیری های خونی مختلفی داشته است. این گروه به شکلی خواهان تجزیه طلبی در منطقه است.
اوجالان از زمان دستگیری در سال ۱۹۹۹ در زندانی در جزیره امرالی در نزدیکی استانبول دوران محکومیت حبس ابد خویش را می گذراند. مراد کارایلان در غیاب اوجالان و انتقالش به زندان، مسئولیت هدایت پ. ک. ک را بر عهده گرفت. فرانسه، آلمان، دانمارک و خیلی از کشورهای دیگر سهم زیادی در بزرگ شدن پ. ک. ک دارند.
برخی از رسانه ها و کارشناسان بیانیه عبدالله اوجالان را «پیام تاریخی اوجالان» تفسیر کردند. به نظر شما چه عواملی سبب شده که اوجالان داوطلبانه چنین اطلاعیه ای صادر کند و دولت ترکیه و اوجالان بسمت ترک مخاصمه بروند؟
پ. ک. ک در ترکیه پاکسازی شده است. البته این پاکسازی درحالی است که حزب برابری و دموکراسی خلق ها از پ. ک. ک در مجلس ترکیه حمایت می کند. این حزب که به حزب چهارم ترکیه تبدیل گشته است، پنج شش میلیون آراء مختلف را در اختیار دارد. اقوام مختلف ترک و کرد به این حزب رای داده اند. حزب یاد شده گفته است عبدالله اوجالان باید از انزوای زندان امرالی خارج بشود و به حقوق اصلی خودش برسد.
از طرف دیگر حزب حرکت ملی گرا، سال ۲۰۲۳ گفته بود نمایندگان حزب دموکراسی خلق ها در مجلس ترکیه تروریست هستند؛ دولت ترکیه باید این ها را منحل کند تا محاکمه بشوند. در نیمه دوم ۲۰۲۴ میلادی دولت باغچلی در چهارچوب اتحاد جمهور با رهبران حزب برابری مصاحبه کرد. باغچلی اعلام نمود با عنایت به خطر آمریکا و رژیم صهیونیستی باید در ترکیه وحدت داخلی داشته باشیم و اتحاد ملی و قدرت خودمان را افزایش بدهیم. یکی از عواملی که می تواند اتحاد ملی و وحدت ترکیه را افزایش بدهد نرمال سازی روابط ترکیه با حزب برابری و دموکراسی خلق ها و پ. ک. ک است. حزب برابری هم اعلام آمادگی کرد.
اعضای هیات امرالی یعنی پروین بولدان از سران اصلی حزب برابری، احمد ترک از زندانی های سابق و سر ثریا اوندر نماینده شدند با عبدالله اوجالان در جزیزه امرالی، صلاح الدین دمیر تاش در زندان ادیر نه، رهبران پ. ک. ک در کوهستان قندیل، حزب اتحادیه دموکراتیک به رهبری صالح مسلم، بارزانی ها و حزب اتحادیه میهنی کردستان با مرکزیت سلیمانیه گفتگو کنند. صلاح الدین دمیر تاش از این قضیه استقبال کرد و گفت باید نظام دموکراتیک در ترکیه تقویت و حق و حقوق کردها تأمین شود. این صلح سبب پیشرفت کشور و کردستان ترکیه و منطقه خواهد شد. همه این ها سبب شد عبدالله اوجالان آن بیانیه یا پیام تاریخی را صادر کند. اوجالان اعلام نمود من مسئولیت تاریخی این قضیه را بر عهده می گیرم. پ. ک. ک و تمام گروههای وابسته به آن باید خلع سلاح بشوند و سیاست اجتماعی شان را دنبال کنند.
فرهاد عبد شاهین معروف به مظلوم کوبانی در سوریه با وجود این که به پ. ک. ک وابسته است اعلام نموده این صحبت های اوجالان مختص ما نیست و به پ. ک. ک ارتباط دارد. پشت او به آمریکا و فرانسه و انگلیس در سوریه گرم است. آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا گفته اند از این روند حمایت می نماییم اما به نظر می آید این حمایت ظاهری باشد. سلاح هایی که آمریکا به عراق و شمال سوریه منتقل کرده است این ها چه خواهد شد؟ آمریکا ۲ هزار نیروی نظامی در سوریه دارد.
تاکنون کمیته اجرایی پ. ک. ک فراخوان اوجالان برای آتش بس را اجابت کرده است. آیا شاخه های دیگر پ. ک. ک به فراخوان اوجالان برای خلع سلاح پاسخ مثبت خواهند داد؟
شورای عالی پ. ک. ک و اتحادیه جوامع کردستان با مرکزیت قندیل که تمام شاخه های پ. ک. ک در منطقه و اروپا را در برمی گیرد، اعلام نموده است اصولی که عبدالله اوجالان اعلان کرده را می پذیریم و به آن معتقد هستیم. آنها گفته اند در این روزهای اخیر آتش بس یکجانبه را آغاز و اعلام کردیم اما این آتش بس مشروط به اینست که ارتش ترکیه و ارتش آزاد سوریه ضد مواضع کردهای عراق و سوریه یعنی پ. ک. ک در عراق و سوریه و ترکیه کاری انجام ندهند در غیر این صورت حق دفاع از خود خواهیم داشت. آنها بیانیه عبدالله اوجالان را به شکل مشروط پذیرفته اند.
با توجه به بیانیه عبدالله اوجالان آینده سازمان پ. ک. ک به چه سمتی خواهد رفت؟
ممکن است بعضی از شاخه های پ. ک. ک منشعب بشوند. چنین نظریه ای وجود دارد که عبدالله اوجالان چون در زندان است قدرت هدایت و رهبری پ. ک. ک را نخواهد داشت. از سوی دیگر حزب برابری و دموکراسی خلق ها گفته است عبدالله اوجالان باید از زندان بیرون بیاید، کنگره بزرگ پ. ک. ک زیر نظر او تشکیل گردد و در آنجا خلع سلاح پ. ک. ک اعلام بشود تا نیروهای پ. ک. ک در سرتاسر منطقه سلاح هایشان را تحویل بدهند و جنگ متوقف بشود.
اگر پ. ک. ک خلع سلاح بشود به نفع منطقه است. آمریکا، ناتو و فرانسه اعلام نموده اند که به پشتیبانی از مبارزات کردها ادامه خواهند داد. تاکنون هیچ گزارشی در رابطه با مذاکرات پنهانی پ. ک. ک و دولت ترکیه بیرون نیامده است. مذاکراتی که منجر به انتشار بیانیه اوجالان شد؛ آیا بده بستانی در این حوزه صورت گرفته است؟
می توان گفت بده بستانی در کار بوده است. میت، ریاست جمهوری و ارتش ترکیه بر این قضیه مسلط هستند. جزیره امرالی تحت کنترل میت و فرماندهی عملیات مخصوص ارتش ترکیه است. عبدالله اوجالان از سال ۱۹۹۹ تابحال در زندان امرالی به سر می برد. دولت باغچلی هم اعلام نموده بود اگر عبدالله اوجالان به فراکسیون حزب برابری و دموکرات خلق ها بیاید و اعلام نماید که خلع سلاح باید انجام بشود، ما هم ابعاد حقوقی را دنبال خواهیم کرد. جناح های پ. ک. ک، حزب سعادت و آینده گفتند که بیانیه اوجالان باید در مجلس تبدیل به قانون بشود و تضمین قانونی وجود داشته باشد.
هدف مذاکرات جدید حزب عدالت و توسعه با پ. ک. ک و اتحاد جوامع کردستان اینست که تلاش می شود موقعیت رجب طیب اردوغان در انتخابات آینده تضمین بشود. اردوغان بر مبنای قانون اساسی ترکیه حق ندارد در ۲۰۲۸ نامزد ریاست جمهوری ترکیه بشود. به همین آنکارا دلیل تلاش می کند قانون اساسی دموکراتیک تری تدوین کند تا اردوغان بتواند مطابق قانون اساسی جدید باردیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری بشود. از آن طرف هم دولت باغچلی اعلام نموده است که باید از توانمندی رجب طیب اردوغان برای سالهای طولانی در جهت رشد و توسعه ترکیه استفاده نماییم.

منبع: