مهر بررسی كرد؛ راهبرد زمین سوخته پروژه شوم صهیونیستی برای حذف مسئله فلسطین

بهمن: جنایت های رژیم صهیونیستی در غزه و کرانه باختری را نه در قالب نبرد با مقاومت بلکه باید در قالب راهبرد زمین سوخته ارزیابی کرد؛ پروژه ای شوم که با هدف حذف کلی مسئله فلسطین عملیاتی می شود.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جنگ رژیم صهیونیستی مقابل غزه در حالی بعد از حدود ۱۱ ماه هنوز ادامه دارد و تا حالا بالاتر از ۴۰ شهید برجای گذاشته که رژیم اشغالگر طی روزهای اخیر کرانه باختری را نیز هدف قرار داده است.
بنابراین با گذشت یک هفته، درگیری ها بین نیروهای مقاومت فلسطین و نظامیان رژیم صهیونیستی در شهر جنین و اردوگاه آن در شمال کرانه باختری، طولکرم و غیره همچنان ادامه دارد و ده ها شهید و بالاتر از یکصد زخمی، نتیجه این موج جدید خشونت رژیم صهیونیستی در کرانه باختری است. چند روز پیش وزارت بهداشت فلسطین اعلام نمود که از شروع عملیات طوفان الاقصی ۶۸۲ نفر در کرانه باختری به شهادت رسیده اند.
ارتش رژیم صهیونیستی همین طور طی این مدت، افزون بر مبادرت به بازداشت و شهادت فلسطینی های کرانه باختری، تخریب زیرساخت ها و خانه های آنها را در پیش گرفته است تا فلسطینی ها را از کرانه باختری آواره کند. مرکز داده های فلسطینی «معطی» اواخر مردادماه امسال اعلام نمود که از هفتم اکتبر (۱۵ مهرماه پارسال) تا حالا ۲ هزار و ۷۷۷ خانه در کرانه باختری و قدس تخریب شده است.
در بیانیه حماس که بتازگی منتشر شده است، این مهم به چشم می خورد و این جنبش مهم فلسطینی تاکید کرد که تجاوزات بیش از پیش رژیم اشغالگر مؤید توطئه ها و زیاده خواهی های قدیم و جدید این رژیم بر اساس کوچاندن الزامی ساکنان کرانه باختری و اجرای طرح الحاق این منطقه به اراضی اشغالی سال ۱۹۴۸ است.

از نگاه ناظران، اشغالگری و جنایت های رژیم صهیونیستی در حقیقت یک سری هدف های راهبردی پنهانی همچون پیشبرد سیاست «زمین سوخته» را دنبال می کند؛ سیاست شومی که صدای اعتراض مقام های تعدادی از کشورهای عربی و غیرعربی را درآورده است.
چند روز پیش مصر به این سیاست غیرانسانی صهیونیست ها واکنش نشان داد و وزارت امور خارجه این کشور اعلام نمود: قاهره درباره ی خطرهای سیاست زمین سوخته که پایه کشور فلسطین را هدف قرار می دهد، هشدار می دهد.
اواخر خردادماه نیز برخی رسانه ها اعلام نمودند که رژیم اشغالگر سیاست تخریب مناطق مسکونی شامل محله های مختلف همچون الشابوره، محله البرازیل، محله السلام و محله التنور را دنبال می کند. همه این محله ها مشمول سیاست زمین سوخته هستند و ارتش رژیم اشغالگر درحال تخریب منازل، مناطق مسکونی و زیرساخت هاست و نمی خواهد این شهر روند طبیعی خودرا طی نماید.
سیاست زمین سوخته چیست؟
اصطلاح سیاست «زمین سوخته» (Scorched Earth) برای اولین بار در سال ۱۹۳۷ در گزارشی در توصیف درگیری چین و ژاپن استفاده شد؛ این استراتژی از آن زمان در مجموعه ای از درگیری های مسلحانه در سرتاسر جهان دیده شده است، همچون جنگ داخلی ۳۶ ساله در گواتمالا که در سال ۱۹۹۶ بعد از کشتن و ناپدید شدن بالاتر از ۲۰۰ هزار نفر عمدتا بومیان مایا، به پایان رسید.
البته با بررسی جزییات برخی جنگ ها از قبیل نبرد ناپلئون مقابل روسیه (۱۸۱۲)، جنگ داخلی آمریکا (۱۸۶۱-۱۸۶۵)، جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵) و جنگ ویتنام (۱۹۵۵-۱۹۷۵) رگ و ریشه هایی از اجرای این سیاست به چشم می خورد.

استراتژی زمین سوخته یک استراتژی نظامی است که در آن فرد یا گروهی در موقعیت دفاعی، با هدف جلوگیری از دسترسی دشمن به منابع و زیرساخت های منطقه ای خاص، منابع طبیعی را نابود می کند یا آنها را به آتش می کشند. این استراتژی موجب ایجاد مشکل هایی برای نیروهای حاضر در منطقه می شود و ممکنست آنها را تضعیف و از توانایی پیشروی آنها پیشگیری کند.
هدف اصلی استراتژی زمین سوخته ایجاد تلفات و خسارات بزرگ در دشمن و محدود کردن قدرت نفوذ و پیشروی آنها در منطقه است. این استراتژی به طور معمول در مواقعی اعمال می شود که امکان پیروزی در جنگ با دشمن کمتر است و افراد یا نیروهای دفاعی تصمیم می گیرند با تخریب منابع، امکان استفاده از آنها را برای دشمن محدود کنند.
در این استراتژی، منابع ممکنست شامل مزارع، مراتع، شهرها، زیرساخت های صنعتی و حمل و نقل، نفت، مواد غذایی و غیره باشند. با نابودی یا تخریب این منابع، دشمن مجبور به تامین منابع و نیازمندی های خود از مناطق دیگری خواهد شد و این می تواند هزینه ها و زمان پیشروی او را افزایش دهد. این استراتژی به طور معمول همراه با تخریب و لطمه به محیط زیست منطقه نیز هم راه است و می تواند تأثیرهای مخربی روی مردم و طبیعت داشته باشد.
اجرای واضح راهبرد شوم در غزه
دی ماه پارینه یعنی حدود چهار ماه بعد از شروع جنایت های رژیم صهیونیستی در نوار غزه، جهان شاهد اعتراف تکان دهنده وزیر نتانیاهو به اجرای راهبرد زمین سوخته در غزه بود.
«گیلا گاملیل» وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی در نشست «کنست» (پارلمان این رژیم) اعلام نمود که در آخر جنگ غزه، امکان زندگی در این منطقه وجود نخواهد داشت و مذاکرات مخفیانه ای با برخی کشورها، برای فراهم کردن زمینه کوچ الزامی مردم غزه انجام شده است!
این مقام رژیم صهیونیستی با اذعان به تلاش ارتش این رژیم برای ایجاد زمین سوخته در غزه و از بین بردن زیرساخت های حیاتی آن، اظهار داشت: در آخر جنگ غزه، جمعیت این منطقه به صورت کامل به کمک های بشردوستانه وابسته خواهد بود و جایی برای کار کردن وجود نخواهد داشت برای اینکه ۶۰ درصد زمینهای زراعی غزه به منطقه حائل تحت کنترل نیروهای امنیتی این رژیم تبدیل خواهد شد.
حال با گذشت حدود ۱۱ ماه از شروع جنگ و نسل کشی در این باریکه، تصاویر و آمارها از اجرای همان سیاست شوم صهیونیست ها نشان دارد.
بر اساس گزارشی که دفتر رسانه ای دولت غزه اخیراً منتشر کرد، تا حالا بیش از ۳۵۲۴ جنایت توسط صهیونیست ها در غزه انجام شده که در نتیجه این حمله ها بالاتر از ۴۰ هزار نفر شهید، افزون بر ۹۴ هزار نفر زخمی و بیش از ۱۰ هزار نفر مفقود شده اند.
ضمن این که تأسیسات بهداشتی و پزشکی در نوار غزه بطورکامل تخریب شده و تعداد انگشت شماری از بیمارستان ها با پتانسیلی محدود مشغول بکار هستند.
تقریباً همه بیمارستان های غزه یعنی ۳۴ مورد از ۳۶ بیمارستان از کار افتاده اند و این چند بیمارستان محدود هم که توانستند خودرا فعال نگه دارند، قادر به خدمت رسانی مؤثر به مجروحان و بیماران نیستند. ۸۰ مرکز درمانی نیز به سبب حمله های رژیم صهیونیستی و تخریب شدن آنها از خدمت رسانی خارج شده اند.
همچنین در نتیجه حملات رژیم صهیونیستی به زیرساخت های آبی در این منطقه بالاتر از ۶۰ درصد از مناطق غزه از نعمت آب بی بهره است. صهیونیست ها بیش از ۷۰۰ چاه آب را مورد حمله قرار داده و آنها را از کار انداخته اند. شهرداری غزه نیز اعلام نمود که تخریب زیرساخت های آبی و مراکز آب شیرین کن بعلاوه فقدان انرژی برق سبب شده بخش گسترده ای از شهر غزه آب در اختیار نداشته باشند.
بنابراین رژیم صهیونیستی در حملات خود به غزه بیش از ۹۰ هزار متر از لوله کشی آب این منطقه را از بین برده و موجب بروز تشنگی گسترده مردم در سطح وسیعی از شهر غزه شده است.

دشمن صهیونیستی بالاتر از ۸۲ هزار تن ماده منفجره بر سر مردم غزه ریخته و این منطقه را به ویرانه تبدیل نموده است. برمبنای اطلاعات موجود بیش از ۵۰ میلیون تن زباله و نخاله ساختمانی در غزه وجود دارد که یک چالش مهم و بی سابقه اقتصادی و زیست محیطی از زمان جنگ جهانی دوم تا حالا محسوب می شود.
در حالی که آوارهای مربوط به دور گذشته درگیری ها در سال ۲۰۲۱ حدود ۳۷۰ هزار تن برآورد می شد اما این رقم هم اکنون بیش از ۴۰ تا ۵۰ میلیون تن است و آواربرداری از غزه تنها به ۷۰۰ میلیون دلار سرمایه نیاز دارد. این در حالیست که ابزارها و ماشین آلات موجود در اختیار مردم غزه باشد.
البته با وجود تعداد زیادی از بمب های عمل نکرده در بین آوارها، انجام آواربرداری نیز با مشکل ها و خطرهای عمده ای مواجه می باشد. آغشته شدن آوارهای موجود به مواد رادیواکتیو و سموم شیمیایی که در نتیجه استفاده رژیم صهیونیستی از تسلیحات غیرمتعارف صورت گرفته، یکی دیگر از چالش های مربوط به آواربرداری در غزه است.
در مجموع، همزمان با تبدیل غزه به تلی از خاک در امتداد پیشبرد راهبرد زمین سوخته، کوشش های مداوم رژیم صهیونیستی برای افزایش دامنه درگیری ها در کرانه باختری و قدس شرقی ادامه دارد و استفاده مداوم رژیم صهیونیستی از نیروی نظامی افراطی و کشتار غیرقانونی، تخریب جاده ها و انهدام زیرساخت های شهری و خانه ها در امتداد همین راهبرد شوم صهیونیست ها قابل تحلیل است. در این شرایط ضرورت ورود جدی جامعه جهانی و نهادهای مهم بین المللی همچون شورای امنیت به این مساله بالاتر از پیش احساس می شود.

منبع: بهمن